کلمه "سابق العلم" یک ترکیب عربی است که به معنای "دیرینگی در علم" یا "دانش پیشین" به کار می‌رود. در استفاده از این ترکیب در زبان فارسی، چه از نظر نگارشی و چه از نظر قواعد دستوری باید نکات زیر را مد نظر قرار داد:

1. نوشتار صحیح: این ترکیب به صورت "سابق‌العلم" یا "سابق العلم" نوشته می‌شود. استفاده از خط تیره در نوشته‌ی "سابق‌العلم" رایج‌تر است و نشان‌دهنده‌ی پیوستگی دو واژه است.

2. موقعیت در جمله: این ترکیب معمولاً به عنوان صفت برای توصیف کسی که در زمینه علم و دانش پیشینه دارد به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او فردی سابق‌العلم در رشته ریاضی است."

3. تطابق با قواعد فارسی: در جمله‌های فارسی، ترکیب‌های عربی باید با قواعد دستوری فارسی تطابق داشته باشند. به عنوان مثال، در تغییرات در زمان و شخص، باید با فعل و فاعل همخوانی داشته باشند.

4. علامت‌گذاری: اگر این ترکیب در وسط جمله بیاید، باید توجه داشت که نقطه‌گذاری و علامت‌گذاری‌های دیگری (مثل ویرگول) به درستی در متن رعایت شود.

5. زبان نوشتاری: مثل هر واژه دیگری، در نگارش اداری، علمی یا ادبی باید امانت‌داری را رعایت کرد و از کاربرد نادرست یا بی‌مورد آن خودداری کرد.

6. استفاده جایگزین: در برخی موارد می‌توان از معادل‌های فارسی این ترکیب نیز استفاده کرد، مانند "دانشمند پیشین" یا "دارای دانش پیشین".

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "سابق العلم" به درستی در متون فارسی استفاده کنید.