کلمه «ضعیف البنیه» ترکیبی از دو واژه است که به معنای «ضعیف‌القدرت» یا «کم‌قوام» به کار می‌رود. در نگارش این ترکیب، باید به چند نکته توجه کرد:

1. استفاده از فاصله: این عبارت باید به صورت «ضعیف البنیه» نوشته شود و بین دو واژه فاصله وجود داشته باشد.

2. نقطه‌گذاری: اگر در جمله‌ای از این ترکیب استفاده می‌شود، باید با توجه به قواعد نقطه‌گذاری، جمله به درستی ساخته شود. به عنوان مثال: «او به دلیل ضعیف البنیه بودنش نتوانست در مسابقه شرکت کند.»

3. تطابق و هماهنگی: اگر در یک متن نیاز به استفاده از این عبارت دارید، باید توجه کنید که با سایر واژه‌ها و عبارات هماهنگی داشته باشد.

4. قواعد نگارشی: در متون رسمی، بهتر است از کلمات و عبارات استاندارد استفاده شود و این ترکیب به صورت درست و معنادار در جمله قرار گیرد.

به همین ترتیب در نگارش این کلمه یا عبارت، توجه به قواعد زبان فارسی و اصول نگارشی امری ضروری است.

1. او به‌دلیل شرایط سخت زندگی، ضعیف البنیه شده و نیاز به حمایت جسمی و روحی دارد.
2. با اینکه او ضعیف البنیه است، اما همیشه با اراده و تلاش زیاد در مسابقات ورزشی شرکت می‌کند.
3. پزشک به خانواده‌اش گفت که برای بهبود وضعیت سلامتی این کودک ضیف البنیه، تغذیه مناسب و ورزش منظم ضروری است.