برای بررسی و رعایت قواعد فارسی و نگارشی در عبارت "طبیعت مطلق"، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. ترکیب نامناسب: "طبیعت مطلق" در زبان فارسی به شکل یک ترکیب وصفی به کار رفته است. در این عبارت، "طبیعت" به عنوان اسم و "مطلق" به عنوان صفت عمل می‌کند. استفاده از چنین ترکیبی درست و قابل قبول است.

2. نوشتن الفاظ: توجه کنید که الفاظ باید به صورت درست نوشته شوند و حروف اضافه یا حرکات در آن‌ها رعایت شود. "طبیعت" و "مطلق" بدون هیچ نشانه‌ی اضافی صحیح است.

3. معانی: در نظر داشتن معانی واژه‌ها نیز اهمیت دارد. "طبیعت" به مفهوم موجودات طبیعی و مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و پدیده‌های طبیعی اشاره دارد، در حالی که "مطلق" به معنای بی‌قید و شرط یا به دور از هر نوع محدودیت است. بنابراین، "طبیعت مطلق" می‌تواند به مفهوم طبیعتی اشاره کند که هیچ گونه قید و شرط یا محدودیتی را نداشته باشد.

4. سازگاری با متن: وقتی از جمله‌ای که در آن "طبیعت مطلق" به کار رفته است استفاده می‌کنید، باید توجه داشته باشید که این عبارت با موضوع و بافت کلی متن هماهنگ باشد.

در نهایت، اگر قصد دارید از عبارت "طبیعت مطلق" در متن یا گفتار خود استفاده کنید، کافی است تا با توجه به این نکات اطمینان حاصل کنید که استفاده شما صحیح و مؤثر است.