عبارت "عالی‌نسب" یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی است که به معنای شخصی با نسب و جایگاه برجسته و عالی به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده مناسب از آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: "عالی‌نسب" باید با همزه نوشته شود و فاصله‌ای بین دو جز آن وجود ندارد. برای جداسازی دو جزء آن، از نیم‌فاصله (ـ) استفاده می‌شود.

2. نقش دستوری: "عالی‌نسب" معمولاً به عنوان صفت در توصیف افراد استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "او از یک خانواده عالی‌نسب می‌آید."

3. نوع کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و برای توصیف ویژگی‌های مثبت و برجسته افراد به کار می‌رود.

4. نکته‌ی نگارشی: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، توجه داشته باشید تا بافت جمله به گونه‌ای باشد که اهمیت و شأن شخص مورد نظر به وضوح بیان شود.

مثال استفاده در جمله:

• "او به عنوان یک فرد عالی‌نسب همیشه مورد احترام دیگران بوده است."

استفاده صحیح و دقیق از "عالی‌نسب" می‌تواند به ارتقای کیفیت نوشتار و بیان کمک کند.

1. او به خاطر خدمات شایسته‌اش در جامعه، به عنوان یک فرد عالی نسب شناخته می‌شود.
2. رفتار عالی نسب او در مواجهه با مشکلات، الهام‌بخش دیگران بود.
3. این کتاب درباره زندگی شخصیت‌های تاریخی عالی نسب و تاثیر آن‌ها بر فرهنگ کشور نوشته شده است.