کلمه "عرق جبین" یک ترکیب فارسی است که به معنای عرق (عرق کردن) ناشی از زحمت و کوشش، به ویژه در اقدامی دشوار یا در شرایط سخت می‌باشد. در نوشتار فارسی و در کاربرد نگارشی این کلمه، نکات زیر حائز اهمیت است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "عرق جبین" باید با یک فاصله بین "عرق" و "جبین" نوشته شود؛ بنابراین درست است که بنویسیم: "عرق جبین".

2. استفاده از علائم نگارشی: در صورتی که این ترکیب در یک جمله استفاده می‌شود، باید از علائم نگارشی مناسب (نقطه، کاما و ...) بر حسب نیاز استفاده کرد. به‌عنوان مثال:

   • "پس از چند ساعت کار، عرق جبین بر پیشانی‌اش نشسته بود."

3. تطابق با نوع متن: در متون ادبی، شعری و رسمی می‌توان از این ترکیب با تأکید بیشتری استفاده کرد، در حالی که در متون علمی و فنی ممکن است نیاز به توضیحات بیشتری باشد.

4. توجه به سیاق کلام: "عرق جبین" معمولاً در جملات توصیفی یا گزارشی استعمال می‌شود، بنابراین باید به نوع جمله و سیاق کلام توجه کنید.

5. ترکیب‌های اضافی: می‌توان از "عرق جبین" به‌عنوان یک عبارت مجازی برای توصیف زحمت در امر خاصی استفاده کرد، مانند "پس از زحمات فراوان، نتیجه کارش مانند عرق جبینش شیرین بود."

با رعایت این نکات می‌توانید از "عرق جبین" به‌طور صحیح و مؤثر در نوشتار فارسی خود استفاده کنید.