کلمه "عند" در زبان فارسی به معنای "نزد" یا "در نزد" به کار می‌رود و در زبان عربی نیز به همین مفهوم است. در نگارش و استفاده از این کلمه به چند نکته توجه کنید:

1. استخدام صحیح: "عند" معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود و اشاره به مکان یا زمان خاصی دارد.

2. جایگاه کلمه: "عند" معمولاً قبل از اسم یا ضمیر می‌آید، به عنوان مثال: "عند معلم" به معنای "نزد معلم".

3. استفاده در جملات: در جملات، می‌توانید از "عند" برای مشخص کردن موقعیت یا مکان استفاده کنید. مثلاً: "کتاب در عند من است."

4. قوانین نگارشی: در نگارش، به آوردن یک فاصله بین "عند" و کلمه بعدی توجه کنید. به عنوان مثال: "عند کتابخانه" و نه "عندکتابخانه".

5. استفاده از کلمه در متون: "عند" بیشتر در متون رسمی، ادبی یا علمی یافت می‌شود و استفاده از آن در مکالمات محاوره‌ای کمتر رایج است.

با توجه به این نکات، می‌توانید از "عند" به شکل مناسب و صحیح در نوشته‌ها و گفتار خود استفاده کنید.

1. عند ورود مهمان به خانه، همه اعضای خانواده خوشحال شدند.
2. عند بررسی مستندات، متوجه اشتباهات زیادی در آن شدم.
3. عند غروب آفتاب، زیبایی طبیعت دوچندان می‌شود.