کلمه "غرق" در زبان فارسی به معنای "غوطه‌ور شدن در آب" یا "غمر شدن" است و در زبان فارسی به عنوان یک فعل و همچنین به عنوان صفت به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد نوشتاری و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان فعل:

   • "غرق" به عنوان فعل، معمولاً با حرف اضافه‌ای چون "در" یا "به" همراه می‌شود:
     • مثال: "او در دریا غرق شد."

2. صرف فعل:

   • این کلمه در زمان‌های مختلف صرف می‌شود:
     • گذشته: غرق شد
     • حال: غرق می‌شود
     • آینده: غرق خواهد شد

3. استفاده به عنوان صفت:

   • "غرق" می‌توان به عنوان صفت نیز به کار برود:
     • مثال: "مرد غرق در افکار خود بود."

4. نکات نگارشی:

   • در نوشته‌هایی که به صورت رسمی هستند، باید دقت کنید که نحوه‌ی استفاده از کلمه در جمله، معنای درست و شفاف را منتقل کند.
   • همچنین، به جای "غرقت" (به معنای غرق شدگی) می‌توانید از واژه‌های دیگری مانند "غرق شده" یا "غرق گشته" استفاده کنید.
   • توجه به ایستایی و زیبایی جمله نیز مهم است؛ به‌طور مثال: "غرق در اندیشه‌هایش" به زیبایی بیان احساسات یک فرد اشاره دارد.
5. مثال‌های مختلف:
   • در تشبیه: "این کتاب مانند دریایی است که آدم را غرق می‌کند."
   • در محیط‌های متنوع: "غریق باید با احتیاط به آب نزدیک شود."

به‌طور کلی، "غرق" یکی از واژه‌های غنی و کاربردی در زبان فارسی است که می‌تواند در معانی و زمینه‌های مختلف به کار رود.

1. دریا به قدری طوفانی بود که قایق کوچک ما غرق شد.
2. احساساتی که در دل داشتم، مرا غرق در افکار ناخوشایند کرد.
3. او در مطالعه کتاب جدیدش آن‌چنان غرق شده بود که به اطرافش توجهی نمی‌کرد.