در زبان فارسی، قواعد نگارشی و نوشتاری به خصوص درباره کلمات خاص مانند "فاتحه" و "بی‌الحمد" دارای نکات مهمی است. در اینجا به چند نکته توجه می‌شود:

1. نوشتن با "ء": در زبان فارسی، "ء" (همزۀ وصل) معمولاً در کلماتی که به هم متصل هستند وارد می‌شود. در اینجا، "بی‌الحمد" با "ء" نوشته نمی‌شود، زیرا "بی" و "الحمد" دو جزء مستقل هستند که با پیوند "بی" به "الحمد" متصل می‌شوند.

2. مکمل‌ بودن: در نگارش به این صورت در جمله، "فاتحه" معمولاً به عنوان یک اسم خاص (براى نماز یا دعا) در نظر گرفته می‌شود و به شکل "فاتحه بی‌الحمد" نوشته می‌شود.

3. به‌کارگیری رسم‌الخط صحیح: به عنوان مثال:

   • "فاتحه بی‌الحمد" به درستی نوشته می‌شود، چرا که همزه «ء» در این عبارت ضرورت ندارد و کلمه به طور صحیح تلفظ و نوشته می‌شود.
4. اجتناب از خلل در معنا: استفاده نادرست از "ء" می‌تواند به اشتباه در معنا منجر شود. لذا دقت در نوشتن نشان‌دهندۀ احترام به زبان است.

بنابراین، نوشتن صحیح این ترکیب "فاتحه بی‌الحمد" است و از درج همزۀ وصل پرهیز می‌شود.