کلمه «فرود آوردن» در زبان فارسی به معنای «به زمین نشاندن» یا «پایین آوردن» است. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحو و ساختار:

   • «فرود آوردن» یک فعل است و معمولاً به صورت فعل‌های حرکتی به کار می‌رود. می‌توان آن را به دو قسمت تقسیم کرد: «فرود» و «آوردن».
   • این فعل در جملات به صورت ماضی، مضارع و امر قابل صرف است.

2. نمونه جملات:

   • او هواپیما را به سلامت فرود آورد.
   • کاوشگر به سطح سیاره فرود آورد.
   • لطفاً مواظب باشید که فرود نیاورید.

3. نقاط ضعف و قوت:

   • در نگارش رسمی و ادبی از این کلمه به خوبی می‌توان استفاده کرد، اما در محاوره می‌توان از واژه‌های ساده‌تری استفاده کرد.

4. هم‌معنا و مترادف‌ها:

   • کلمه «فرود» یا «نشستن» ممکن است به عنوان مترادف‌ها در زمینه‌های خاصی مورد استفاده قرار گیرد.
5. نکات نگارشی:
   • هنگام استفاده از «فرود آوردن»، توجه به ساختار جمله و همخوانی زمان‌ها بسیار مهم است.
   • مطمئن شوید که فعل به درستی با فاعل جمله همخوانی داشته باشد.

این نکات می‌تواند در استفاده صحیح و موثر از کلمه «فرود آوردن» در نگارش و گفتار روزمره کمک‌کننده باشد.

1. او با مهارت تمام پهپاد را در زمین فرود آورد.
2. برای نجات جان مسافران، خلبان تصمیم گرفت تا هواپیما را به سرعت فرود آورد.
3. در مسابقه اسکی، او توانست با دقت و سرعت به پایین کوه فرود آوردن خود را انجام دهد.