فعل مضارع التزامی یکی از ساخت‌های مهم در زبان فارسی است که برای بیان ضرورت، الزامات، یا عدم تحقق یک عمل در آینده به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با فعل مضارع التزامی اشاره می‌کنیم:

1. ساختار فعل مضارع التزامی

فعل مضارع التزامی معمولاً با "بی" فعل مضارع ساخته می‌شود. برای مثال:

• بیایيد (بیایید) از فعل آمدن
• بخوانید (بخوانید) از فعل خواندن

2. نشانه‌های فعل مضارع التزامی

فعل مضارع التزامی با افزودن علامت‌هایی به شکل "باید" یا "لازم است" به جملات اضافه می‌شود. برای مثال:

• باید بخوانید.
• لازم است که بیایید.

3. جملات شرطی

فعل مضارع التزامی معمولاً در جملات شرطی به کار می‌رود. برای مثال:

• اگر بخواهد، برنده خواهد شد.

4. استفاده در بیان آرزو

فعل مضارع التزامی برای بیان آرزوها نیز کاربرد دارد:

• ای کاش تو هم می‌آمدی.

5. نگارش درست

در نگارش به قواعد دستوری توجه داشته باشید، مثلاً:

• جملات را به‌طور صحیح و بدون اشتباهات نگارشی بنویسید.
• فعل و فاعل را به‌درستی مشخص کنید.

6. مناسب‌ترین زمان

از فعل مضارع التزامی در مواردی که به الزامات فرهنگی، اجتماعی، یا قانونی اشاره دارید استفاده کنید:

• لازم است که قوانین رعایت شوند.

با رعایت این نکات می‌توانید جملات مؤثر و صحیحی با فعل مضارع التزامی بسازید.