برای کلمه "فلفل فرنگی" در زبان فارسی، نکات زیر در نظر گرفته می‌شود:

1. نحوه نوشتن: "فلفل فرنگی" به صورت جدا از هم نوشته می‌شود. واژه "فلفل" به معنای گیاه و میوه‌ای از خانواده سیب‌زمینی‌هاست و "فرنگی" نرخیری به خارج از کشور را تداعی می‌کند.

2. قواعد دیکته: "فلفل" و "فرنگی" هر دو به درستی نوشته شده و از نظر املایی صحیح هستند. هیچ تغییر خاصی نیاز نیست.

3. معنی و کاربرد: "فلفل فرنگی" به نوعی فلفل اشاره دارد که بیشتر در آشپزی استفاده می‌شود و بسته به منطقه ممکن است به اشکال مختلفی در غذاها به کار رود.

4. نکات نگارشی: در جملات استفاده از این ترکیب باید دقت شود که به درستی و در سنجش با سایر واژه‌ها به کار رود. به عنوان مثال: "ما در سالاد از فلفل فرنگی استفاده کردیم."

5. قواعد تلفظ: هر دو کلمه به صورت طبیعی و مطابق با قواعد زبان فارسی تلفظ می‌شوند. "فلفل" با "ف" و "ف" و "فرنگی" با "ف" در آغاز و "نگی" در انتها تلفظ می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توانیم از "فلفل فرنگی" به درستی و در موقعیت‌های مناسب استفاده کنیم.