تعبیر "فنا فی الشیخ" به معنای فنا در وجود یا شناخت شیخی خاص است و در متون عرفانی و ادبیات فارسی به کار می‌رود. برای نوشتن صحیح این عبارت در فارسی، قواعد نگارشی و قواعد زبان فارسی را باید رعایت کرد:

1. فاصله مناسب: حروف و کلمات در این عبارت باید به درستی از هم جدا شوند و از فاصله مناسب استفاده شود. مثلاً "فنا در شیخ" یا "فنا فی الشیخ".

2. نقطه گذاری: اگر این عبارت در وسط یک جمله قرار گیرد، باید توجه کرد که نیاز به نقطه‌گذاری مناسب برای خوانایی بیشتر دارد. مثلاً: "او در جستجوی فنا فی الشیخ بود."

3. نوشتار صحیح: در زبان فارسی، نگارش واژگان عربی ممکن است با تغییراتی همراه باشد. بنابراین، در صورتی که این عبارت به صورت مستقیم از زبان عربی برداشت شده، باید حروف به دقت نوشته شوند.

4. قواعد استفاده از واژه‌ها: واژه "فنا" در زبان فارسی به معنای زایل شدن و یا ناپدید شدن است و در عرفان به معنای ادغام شدن در وجود حق یا مرشد به کار می‌رود.

5. سازگاری با متن: در جمله‌ای که این عبارت قرار می‌گیرد، باید با سایر واژه‌ها همخوانی و سازگاری داشته باشد.

به عنوان مثال جمله‌ای می‌تواند به این شکل باشد: "او در جستجوی حقیقت، در مسیری پر از عشق و معرفت، به فنا فی الشیخ رسید."

همچنین، در ترجمه یا تفسیر این عبارت، می‌توانید جنبه‌های مختلف آن را توضیح دهید تا خواننده بهتر با مفهوم آن آشنا شود.