کلمه "فنا" (بدون همزه) یک واژه فارسی است که به معنای زوال، نابودی، و فناپذیری به کار می‌رود. در نگارش این کلمه، توجه به نکات زیر اهمیت دارد:

1. همزه: کلمه "فنا" همزه ندارد و به همین شکل نوشته می‌شود. برخی افراد در نوشتن آن ممکن است همزه بگذارند ("فناء")، اما در فارسی کنونی نوشتن آن بدون همزه رایج‌تر است.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه در وسط جمله بیاید، باید در نظر داشت که متناسب با جایگاه کلمه، از نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود. به‌عنوان مثال: "زندگی موقتی است و همه چیز به فنا می‌رود."

3. استفاده در جملات: می‌توان از کلمه "فنا" در جملات معنایی متنوع استفاده کرد. به عنوان نمونه: "آگاهی از فنا و زوال یکی از واقعیت‌های زندگی است."

4. قواعد علامت‌گذاری: هنگام استفاده از این واژه، دقت شود که اگر در پایان جمله بیاید، نیازی به علامت اضافه نیست، مگر اینکه نیاز به توضیحات بیشتری باشد.

در کل، "فنا" یک واژه با بار معنایی غنی است و رعایت نکات نگارشی به فهم بهتر آن کمک می‌کند.