کلمه "قایم مقام" یکی از اصطلاحات قدیمی در زبان فارسی است که به معنای نایب یا جانشین به کار می‌رود. برای نگارش صحیح و مطابق با قواعد زبان فارسی، لازم است به نکات زیر توجه کنید:

1. تلفظ و نوشتار: این کلمه به صورت "قائم مقام" و نه "قایم مقام" نوشته می‌شود. در اینجا "قائم" به معنی ایستاده و پایدار است و "مقام" به معنای جایگاه و موقعیت.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه بخشی از جمله است، باید در جای درست و با رعایت قواعد نقطه‌گذاری (فاصله، کاما، نقطه و ...) نوشته شود.

3. کاربرد: "قائم مقام" معمولاً در متون اداری، رسمی یا تاریخی به کار می‌رود و به عنوان یک عنوان شغلی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. فرهنگ‌سازمانی: در برخی موارد، ممکن است این کلمه به عنوان یک عنوان خاص در سازمان‌ها و نهادهای دولتی یا خصوصی به کار رود. بنابراین متناسب با متن، باید به نحوه‌ی استفاده آن توجه کرد.

اگر سوالات دیگری در زمینه قوام مقام یا دیگر مباحث نگارشی دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. قایم مقام وزیر آموزش و پرورش در جلسه‌ای ویژه به بررسی مشکلات مدارس پرداخت.
2. در غیاب مدیر، قایم مقام او مسئولیت برگزاری کنفرانس را بر عهده گرفت.
3. قایم مقام رئیس‌جمهور با سفر به استان‌های مختلف، از نزدیک بر روند اجرای پروژه‌های عمرانی نظارت کرد.