کلمه "قوز دار" به معنای داشتن قوز است و در زبان فارسی معمولاً به‌صورت "قوزدار" نوشته می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و بیانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتن کلمات مرکب: در فارسی، کلمات مرکب معمولاً به‌صورت پیوسته نوشته می‌شوند. بنابراین "قوزدار" به جای "قوز دار" صحیح‌تر است.

2. تجزیه و ترکیب: کلمه "قوزدار" از دو جزء "قوز" و "دار" تشکیل شده است که به معنای "دارای قوز" است. در تحلیل معنایی این کلمه، "دار" به معنای داشتن است.

3. جنس و همچنین صرف: در مورد جنسیت، "قوزدار" به‌طور عمومی به اشیاء یا افراد اشاره دارد. در صورتی که بخواهید به صورت مؤنث یا مذکر اشاره کنید، باید به کلّ موضوع و جمله توجه کنید.

4. بیان صفت و ذات: کلمه "قوزدار" معمولاً به عنوان صفت برای توصیف یک ویژگی فیزیکی به کار می‌رود و می‌تواند در وصف اشیاء، انسان‌ها و... استعمال شود.

5. استفاده در جملات: به عنوان مثال: "این کتاب قوزدار است." یا "او یک قوزدار دارد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌صورت درست و بهینه از کلمه "قوزدار" در نوشته‌های خود استفاده کنید.