کلمه «کج تابی» به معنای انحراف یا عدم توازن است و می‌تواند در متون مختلف به عنوان اسم یا صفت به کار برود. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

۱. هجدفرم:

• نویسه‌نویسی: کج‌تابی با خط تیره‌گذاری بین دو واژه درست است.
• عربی: استفاده از «کج‌تابی» بیشترین کاربرد را در متن‌های رسمی دارد.

۲. نوع استفاده:

• اسم: می‌تواند به عنوان اسم استفاده شود، مثلاً «کج‌تابی در طراحی».
• صفت: همچنین می‌تواند صفتی توصیفی برای بیان ویژگی‌ها باشد، مثل «کج‌تابی ساختمان».

۳. نگارش جملات:

• برای استفاده در جملات، توجه به همخوانی واژه‌ها و ساختار جمله اهمیت دارد. مثال:
  • «کج‌تابی در دیوار باعث نگرانی مهندسان شد.»

۴. فعل‌ها:

• می‌توان به‌صورت فعلی نیز استفاده کرد: «کج‌تابی کردن»، مثل: «این پل در اثر زلزله کج‌تابی کرد.»

۵. قواعد مربوط به شماره و جمع:

• از آن‌جایی که «کج‌تابی» یک اسم غیر قابل شمارش است، نمی‌توان آن را جمع بست.

۶. توجه به سبک:

• در نوشتارهای ادبی یا رسمی، پاراگراف‌ها را به گونه‌ای تنظیم کنید که کلمات مرتبط با موضوع محوری در نزدیکی هم قرار گیرند.

این نکته‌ها به شما کمک می‌کند تا در استفاده از کلمه «کج‌تابی» در نوشتار خود دقت بیشتری داشته باشید.

1. در حین حرکت، کج تابی چرخ‌ها باعث ایجاد اصطکاک بیشتری با زمین شد.
2. کج تابی در خط طراحی این سازه، جلوه‌ای منحصر به فرد به آن بخشیده است.
3. او از کج تابی در حرکات رقص خود استفاده کرد تا احساسات عمیق‌تری را به نمایش بگذارد.