کوله پشتی

کلمه "کوله‌پشتی" یک واژه ترکیبی است که به دو بخش "کوله" و "پشتی" تشکیل شده است. در قواعد فارسی و نگارش این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتار ترکیبی: کلمه "کوله‌پشتی" در نوشتار باید با یک خط تیره بین دو بخش آن نوشته شود تا نشان‌دهنده ترکیب این دو واژه باشد: (کوله‌پشتی).

2. تلفظ: در تلفظ، کلمه "کوله‌پشتی" به صورت یکپارچه خوانده می‌شود و نباید به صورت جداگانه تلفظ شود.

3. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر کلمه "کوله‌پشتی" در وسط جمله بیاید، نیاز به نقطه‌گذاری ندارد و باید به صورت طبیعی با سایر کلمات ترکیب شود.

4. جمع‌سازی: برای جمع بستن این کلمه، به صورت "کوله‌پشتی‌ها" استفاده می‌شود.

5. معنی و مفهوم: "کوله‌پشتی" به معنای کیف یا کوله‌ای است که معمولاً برای حمل وسایل به دوش می‌اندازند و در سفرها و فعالیت‌های خارج از خانه کاربرد دارد.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توانید به‌درستی از کلمه "کوله‌پشتی" در نوشتار و مکالمات خود استفاده کنید.

1. من امروز کوله پشتی‌ام را پر از کتاب‌های مورد علاقه‌ام کردم و به کتابخانه رفتم.
2. در سفر به کوه، همیشه یک کوله پشتی مناسب همراه خود می‌برم تا وسایلم را به راحتی حمل کنم.
3. کوله پشتی‌ام را برای مدرسه آماده کردم و تمام لوازم التحریر و ناهارم را در آن قرار دادم.