کلمه "گریه آلود" یک ترکیب وصفی در زبان فارسی است که به استفاده از کلمات برای وصف حالتی خاص اشاره دارد. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و فارسی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. فعل و اسم: "گریه" به عنوان اسم و "آلود" به عنوان صفت عمل می‌کند. "آلود" از ریشه "آلودن" به معنای آغشته یا آلوده کردن است و در اینجا معنای آغشته به حالت گریه را منتقل می‌کند.

2. نوشتار صحیح: هنگامی که این ترکیب به‌کار می‌رود، باید به صورت جدا نوشته شود. بنابراین نوشتار صحیح "گریه آلود" است و نباید به صورت "گریه‌آلود" ادغام شود.

3. معنای ترکیب: این ترکیب به حالتی اشاره دارد که در آن فردی به گریه افتاده است یا آثار گریه بر چهره یا روحیه فرد نمایان است.

4. استفاده در جمله: این ترکیب می‌تواند در جملات توصیفی به کار رود. مثلاً: "چهره او پس از شنیدن خبر غم‌انگیز، گریه آلود شد."

5. نگارش رسمی: در متون رسمی و ادبی، دقت در استفاده از ترکیبات وصفی و معنای آن‌ها اهمیت دارد.

توجه به این نکات می‌تواند به درک و استفاده صحیح از ترکیب "گریه آلود" کمک کند.