کلمه "محو شدن" در زبان فارسی به معنای ناپدید شدن یا محو گشتن است. برای استفاده صحیح از این ترکیب در نوشتار، چند نکته و قاعده نگارشی وجود دارد:

1. جداسازی فعل و اسم: "محو" به عنوان یک اسم به کار می‌رود و "شدن" یک فعل حرکتی است. این ترکیب به صورت جداگانه نوشته می‌شود و نباید به هم پیوند بخورد.

2. فعل در زمان‌های مختلف: "محو شدن" می‌تواند در زمان‌های مختلفی مانند گذشته، حال و آینده به کار رود. برای مثال:

   • او محو شد (گذشته)
   • او در حال محو شدن است (حال)
   • او محو خواهد شد (آینده)

3. استفاده از قیدها: می‌توان برای دقیق‌تر کردن معنا، از قیدهایی مانند "به آرامی"، "ناگهانی" و... استفاده کرد:

   • او به آرامی محو شد.

4. توجه به موضوع و مفعول: در جملات، نیاز است تا به موضوع و مفعول توجه شود تا جمله مفهوم واضح‌تری پیدا کند:

   • تصویر در مه محو شد.
   • خاطرات خوش گذشته محو می‌شوند.
5. استفاده از شکل‌های مختلف: بسته به ساختار جمله، ممکن است نیاز به تغییر شکل‌های مختلف این ترکیب وجود داشته باشد:
   • در محو شدن چیزی شگفت‌انگیز است.
   • محو شدن او در اسطوره‌ها بحث‌انگیز است.

با رعایت این قواعد، می‌توان از "محو شدن" به شکلی صحیح و مؤثر در نوشتار استفاده کرد.