عبارت "اقصی‌نقاط" به معنای "نقاط دوردست" یا "نقاط بسیار دور" است و در زبان فارسی به عنوان یک صفت برای توصیف مکان‌ها به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه، رعایت دو نکته مهم نگارشی و دستوری ضروری است:

1. نوشتن صحیح: این کلمه به صورت "اقصی‌نقاط" نوشته می‌شود و باید توجه داشت که بین دو بخش این ترکیب (اقصی و نقاط) فاصله‌گذاری نمی‌شود و بین آنها یک "تنظر" (تنوین) وجود دارد که به صورت "اقصی‌" منعقد شده است.

2. موقعیت دستوری: "اقصی‌نقاط" معمولاً به عنوان قید یا صفت به کار می‌رود و به مکان‌هایی اشاره دارد که در فاصله‌ی زیاد از یک نقطه مشخص قرار دارند. لذا می‌توان آن را در جملات به صورت زیر به کار برد:
   • "ما به اقصی‌نقاط کشور سفر کردیم."
   • "این کتاب به چالش‌های اقصی‌نقاط جهان می‌پردازد."

در کل، کاربرد صحیح و نگارش درست "اقصی‌نقاط" می‌تواند به تقویت بیان و نگارش شما کمک کند.