کلمه "مضارع" در زبان فارسی به زمان‌های آینده و حال اشاره دارد و به شکل‌های مختلفی در جملات استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به زمان مضارع اشاره می‌شود:

1. تعریف مضارع:

• زمان مضارع به دو دسته تقسیم می‌شود:
  • مضارع ساده: به بیان عمل یا حالتی در زمان حال می‌پردازد. مثلاً: "او می‌خواند."
  • مضارع استمراری: به بیان عملی که در حال حاضر در حال انجام است، اشاره دارد. مثلاً: "او در حال مطالعه است."

2. صرف فعل مضارع:

• فعل‌های مضارع در فارسی معمولاً با پیشوند "می-" آغاز می‌شوند. صرف فعل مضارع به شکل زیر است:
  • شخص اول مفرد: می‌خوانم
  • شخص دوم مفرد: می‌خوانی
  • شخص سوم مفرد: می‌خواند
  • شخص اول جمع: می‌خوانیم
  • شخص دوم جمع: می‌خوانید
  • شخص سوم جمع: می‌خوانند

3. قوانین نگارشی:

• در نوشتار، توجه به صحیح‌نویسی و املای کلمات اهمیت دارد. مثلاً "می‌خوانم" به‌درستی با "می" و "خوان" و "م" نوشته می‌شود.
• استفاده از علائم نگارشی مناسب (کاما، نقطه و ...) نیز در ایجاد جملات خواندنی و قابل فهم مهم است.

4. استفاده از جملات شرطی:

• جملات شرطی معمولاً در زمان مضارع به کار می‌روند، به‌طور مثال:
  • اگر باران بیافتد، زمین خیس می‌شود.

5. نکات ویژه:

• فعل‌های مضارع می‌توانند به شکل منفی نیز استفاده شوند: مثلاً "او نمی‌خواند."
• ترکیب با قیدهای زمان (مثل "هر روز"، "اکنون" و ...) می‌تواند به وضوح معنای جملات کمک کند.

با رعایت این نکات می‌توانید جملات مضارع را به درستی ساخته و به‌کار ببرید.

1. در درس زبان فارسی، ما همیشه به یادگیری فعل‌های مضارع توجه ویژه‌ای داریم.
2. معلم به ما توضیح داد که چگونه مضارع را در جملات صحیح استفاده کنیم.
3. برای نوشتن یک داستان خوب، باید از افعال مضارع به درستی بهره ببریم.