کلمه «مقبول افتادن» یک اصطلاح ترکیبی است که از دو بخش تشکیل شده است: «مقبول» و «افتادن». در اینجا به بررسی قواعد ساختاری و نگارشی مربوط به این واژه می‌پردازیم:

1. نوع کلمه:

   • «مقبول» به معنی پذیرفته‌شده و مورد قبول است و صفتی است که معمولاً برای توصیف چیزی به کار می‌رود.
   • «افتادن» که به معنای سقوط یا به حالت افتادن درآمدن است، فعلی است که می‌تواند به‌عنوان فعل مرکب استفاده شود.

2. ساختار:

   • این ترکیب به معنای «پذیرفته شدن» یا «به رسمیت شناخته شدن» است و در جمله‌هایی به کار می‌رود که نیاز به بیان پذیرش یا مورد قبول واقع شدن یک موضوع دارند.

3. استفاده در جملات:

   • مثال: «نظر او در جلسه مقبول افتاد» به این معناست که نظر او در جلسه مورد قبول قرار گرفت.
   • توجه به این نکته مهم است که استفاده از «مقبول افتادن» معمولاً در متون رسمی و ادبی بیشتر دیده می‌شود.

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتار، کلمات مرکب باید به‌درستی جدا شده و در صورت لزوم با ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی از یکدیگر تفکیک شوند.
   • همچنین توجه به ساختار جمله و سلسله مراتب تکیه‌گذاری در جملات مهم است.
5. نکات اضافی:
   • به‌کارگیری درست این عبارت در متن‌های رسمی و ادبی می‌تواند به غنای زبان شما کمک کند، به‌خصوص در نگارش‌های تحلیلی، علمی یا ادبی.

در مجموع، «مقبول افتادن» یک ترکیب مفهومی است که در زبان فارسی به‌خوبی جا افتاده و با رعایت قواعد نگارشی، می‌توان از آن به‌خوبی در متن‌های مختلف استفاده کرد.