دراز کردن

کلمه "دراز کردن" یک فعل ترکیبی در زبان فارسی است که به معنای کشیدن یا طولانی کردن چیزی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و کاربردی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. جدا نوشتن و وصل نوشتن: در فارسی، "دراز کردن" به صورت جدا نوشته می‌شود و در نوشتار رسمی و ادبی رعایت این نکته ضروری است.

2. نحوه صرف فعل: این فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • مضارع: دراز می‌کنم، دراز می‌کنی، دراز می‌کند
   • گذشته: دراز کردم، دراز کردی، دراز کرد

3. استفاده در جملات:

   • "او سیم را دراز کرد تا به نور بهتر برسد."
   • "لطفاً پرده را دراز کن."

4. قیدها و توصیف‌ها: می‌توان از قیدها و صفت‌ها برای توصیف بیشتر استفاده کرد. مثلاً:

   • "او با یک حرکت سریع بند را دراز کرد."
   • "لطفاً این طناب را به آرامی دراز کن تا پاره نشود."
5. قواعد نگارشی: در نوشتار باید توجه داشت که فعل باید با فاعل هم‌خوانی داشته باشد و جمله‌ها به صورت روان و طبیعی نوشته شوند.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از "دراز کردن" در جملات فارسی استفاده کرد.

1. او هنگام مطالعه، پاهایش را روی میز دراز کرد تا راحت‌تر باشد.
2. بچه‌ها با شادی در پارک دراز کردند و به تماشای ابرها پرداختند.
3. وقتی به خانه رسیدم، خسته بودم و سریع اما دراز کردم تا کمی استراحت کنم.