کلمه "دزدی" در زبان فارسی به عنوان اسم و فعل به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

۱. معانی و کاربردها

• اسم: به معنای عمل دزدی یا سارق.
• فعل: به معنای انجام عمل دزدی.

۲. املاء

• "دزدی" به صورت «دزدی» نوشته می‌شود و باید توجه داشت که به هیچ عنوان نباید به اشتباه به صورت دیگری نوشته شود.

۳. نکات نگارشی

• در جملات، "دزدی" به عنوان اسم، معمولاً با حرف تعریف (ال) همراه نمی‌شود؛ مگر در موارد خاص:

  • مثال: "دزدی در شب اتفاق افتاد."
• در جملات خبری و توصیفی، می‌توان از "دزدی" به عنوان مفعول استفاده کرد:
  • مثال: "او دزدی کرده است."

۴. ترکیبات

• "دزدی" می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر به کار رود:
  • دزدی کردن: انجام عمل دزدی.
  • دزد: فردی که دزدی می‌کند.

۵. صرف و نحو

• اگر بخواهید از "دزدی" به عنوان فعل استفاده کنید، باید از قید‌های زمان (مثل «امروز» یا «دیروز») و تجهیزات دیگر استفاده کنید:
  • مثال: "او دیروز دزدی کرده است."

۶. نکات فرهنگی و اجتماعی

• دزدی یک عمل غیر اخلاقی و ممنوع در جامعه است و در نوشتار و گفتار باید به تبعات آن و پیامدهای اجتماعی اشاره شود.

نمونه جملات

• دزدی یک عمل اخلاقی نیست و باید با آن مقابله شود.
• او به جرم دزدی دستگیر شد و به زندان رفت.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "دزدی" استفاده کنید.

برای کلمه "دزدی"، می‌توان جمله‌های مختلفی ساخت. در اینجا چند مثال آورده شده است:

1. دزدی در این محله به شدت افزایش یافته است و مردم نگران امنیت خود هستند.
2. او به خاطر دزدی از یک فروشگاه، به مراجع قانونی معرفی شد.
3. دزدی که در شب به خانه ما وارد شده بود، نتوانست چیزی پیدا کند.
4. پلیس اعلام کرد که یک شبکه دزدی بزرگ در شهر شناسایی شده است.
5. دزدی بیمارستان باعث شد که تجهیزات پزشکی ارزشمند به سرقت برود.

هر یک از این جملات می‌تواند بسته به موقعیت و context تغییر کند.