در زبان فارسی، کلمه "شانه" و "به سر" قواعد خاص خود را دارند که در زیر به شرح آنها می‌پردازم:

۱. کلمه "شانه":

• تعریف: "شانه" به معنای قسمت بالای بدن انسان (محل اتصال گردن و بازو) یا به معنای وسیله‌ای برای مرتب کردن موها به کار می‌رود.
• قواعد نگارشی:
  • "شانه" همیشه به عنوان یک اسم استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت مفرد و جمع (شانه‌ها) به کار رود.
  • در جملات، این کلمه معمولاً به عنوان مفعول یا فاعل می‌آید. به عنوان مثال: "او موهایش را با شانه مرتب کرد."

۲. عبارت "به سر":

• تعریف: "به سر" معمولاً به معنای "سر را به سمت چیزی قرار دادن" یا "به پایان رساندن" در برخی عبارات به کار می‌رود.
• قواعد نگارشی:
  • این عبارت معمولاً به همراه فعل می‌آید، مثلاً: "به سر رسیدن" یا "به سر بردن".
  • در جملات، باید توجه داشت که "به سر" می‌تواند در معانی مختلف به کار برود و بسته به متن، ممکن است نیاز به توضیحات بیشتری داشته باشد.

۳. نکات نگارشی:

• حتماً باید قواعد نگارشی عمومی فارسی را رعایت کنید، مانند استفاده صحیح از نقطه‌گذاری، رعایت فاصله‌ها و حروف بزرگ و کوچک.
• در صورتی که "شانه به سر" به صورت اصطلاح یا عبارتی خاص مورد استفاده قرار بگیرد، در نظر داشته باشید که مفهوم و ساختار آن در جملات مشخص شود.

به عنوان مثال: "او شانه به سر کرد و موهایش را مرتب ساخت." "این موضوع به سر می‌رسد و باید در تصمیم‌گیری‌های آینده لحاظ شود."

امیدوارم این توضیحات مفید واقع شده باشد! اگر سؤالات بیشتری دارید، در خدمت هستم.

1. او با ملایمت شانه‌اش را به سر بچه‌اش زد تا او را آرام کند.
2. هنگام صحبت کردن با دوستانش، همیشه شانه به سر یکی از آن‌ها می‌زند تا نشان دهد که به او توجه دارد.
3. در لحظه‌ای پرهیجان، او شانه به سر دوستی که در حال گریه بود، گذاشت و به او دلداری داد.