کلمه "گره خوردن" یک فعل مرکب در زبان فارسی است که به معنای درهم تنیدن یا به هم پیوستن دو یا چند چیز به کار می‌رود. در مورد قواعد نگارشی و زبانی این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. فعل مرکب: "گره خوردن" از دو بخش تشکیل شده است: "گره" (به معنای عقده یا گره) و "خوردن" (فعل). این ترکیب به صورت فعلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. صرف و تصریف: "گره خوردن" در زمان‌های مختلف به شکل‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • زمان حال: گره می‌خورد
   • زمان گذشته: گره خورد
   • آینده: گره خواهد خورد

3. قید زمان و مکان: می‌توان قیدی مانند زمان یا مکان به جمله‌ای که شامل این فعل است اضافه کرد. مثلاً:

   • "دو رشته بعد از مدت‌ها درهم گره خوردند."
   • "این دو مسأله در خلال بحث گره خورد."

4. نقش‌های دیگر: "گره" در این ترکیب می‌تواند به معنی مجازی نیز به کار رود. مثلاً در مسائل اجتماعی یا فکری، می‌توان گفت که "مشکلات در هم گره خورده‌اند."

5. همنوایی معنایی: این فعل تاکید بر روابط پیچیده و به هم پیوسته دارد و می‌تواند به جنبه‌های مثبت یا منفی اشاره داشته باشد، مثلاً در زمینه‌های اجتماعی، عاطفی، یا فنی.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "گره خوردن" به درستی در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

1. در هنگام لعبی که در پارک داشتم، موهایم به شدت با باد گره خوردن و به هم پیچید.
2. احساسات او با گذشت زمان به گونه‌ای گره خورد که نمی‌توانست آن‌ها را از هم جدا کند.
3. مشکلات مالی و عاطفی زندگی‌اش به هم گره خوردند و او را در وضعیت دشواری قرار دادند.