کلمه "ناز کردن" در زبان فارسی به معنای ابراز محبت یا توجه به کسی به صورت ملایم و دلنشین است و در متون نگارش فارسی به‌کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

۱. شیوه نگارش

• به صورت جدا: "ناز کردن" به‌صورت دو کلمه نوشته می‌شود و نباید به‌صورت "نازکردن" نوشته شود.

۲. زمان فعل

• این عبارت می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:
  • حال: من ناز می‌کنم.
  • گذشته: او ناز کرد.
  • آینده: ما ناز خواهیم کرد.

۳. مشارکت در جمله

• می‌تواند به‌عنوان فعل اصلی یا به‌عنوان یک فعل حمایتی در جملات مورد استفاده قرار گیرد.
  • به عنوان فعل اصلی: او همیشه ناز می‌کند.
  • به عنوان فعل حمایتی: او دوست دارد ناز کند.

۴. استفاده در جملات

• می‌توان این کلمه را در جملات مختلف با استفاده از قیدها و صفت‌ها به‌کار برد:
  • او به آرامی ناز می‌کند.
  • دخترک نازش را به نمایش گذاشت.

۵. پرهیز از تکرار

• در متون رسمی و ادبی، از تکرار غیرضروری این کلمه در جملات پرهیز کنید تا شعور نویسندگی شما حفظ شود.

۶. لحن و سبک

• توجه داشته باشید که استفاده از "ناز کردن" بیشتر در متون غیررسمی و محاوره‌ای رایج است و در متون رسمی ممکن است به منظور بیان محبت یا توجه به شیوه‌های دیگری نیاز باشد.

مثال

• جمله: "او به خاطر محبتش همیشه ناز می‌کند و همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد."

رعایت این نکات به شما کمک می‌کند تا از "ناز کردن" به‌طور صحیح و مناسب در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او در جلسه مهمی که داشت، به طور غیرمنتظره‌ای ناز کرد و همه را تحت تأثیر قرار داد.
2. بچه‌اش وقتی می‌خواست چیزی بخواهد، به ناز کردن روی آورد تا دل مادرش را به دست آورد.
3. ناز کردن او همیشه باعث می‌شود تا همه اطرافیانش به او توجه کنند و به خواسته‌هایش پاسخ دهند.