یک پهلو

«یک پهلو» یک عبارت مرکب در زبان فارسی است که از دو کلمه «یک» و «پهلوی» تشکیل شده است. برای نگارش صحیح این عبارت، رعایت چند نکته‌ی نگارشی و دستوری مهم است:

1. فضای بین کلمات: در نگارش «یک پهلو»، باید بین «یک» و «پهلوی» یک فاصله وجود داشته باشد.

2. علامات نگارشی: در صورتی که این عبارت درون جمله یا پاراگرافی استفاده می‌شود، باید قوانین عمومی نگارشی شامل ساختار جمله، نقطه‌گذاری، و استفاده از حروف بزرگ در ابتدای جمله رعایت شود.

3. معنای واژه: «یک پهلو» به معنای چیزی است که یک طرف یا یک جنبه دارد. در متون مختلف باید با توجه به مفهوم مورد نظر استفاده شود.

4. تطابق با قواعد زبانی: در صورتی که به عنوان صفت در جمله‌ای به کار میرود، باید به جنس و عدد اسم مرتبط با آن توجه شود. به‌عنوان مثال: «این یک پهلو از موضوع مورد نظر است.»

5. جایگاه در جمله: برای استفاده از عبارت «یک پهلو» می‌توان آن را در ساختارهای مختلف زبانی قرار داد. به‌عنوان مثال: «آن تصمیم یک پهلو بود.»

به طور کلی، استفاده صحیح و به‌جا از این عبارت در نگارش فارسی، ضمن در نظر گرفتن اصول زبان و قواعد نگارشی، می‌تواند شفافیت و دقت بیان را افزایش دهد.

1. در میانه شب، یک عابر پیاده نابینا از خیابان عبور می‌کرد و ناگهان به یک پهلو افتاد.
2. در مسابقه بسکتبال، بازیکن با حرکتی زیبا توپ را به یک پهلو پرتاب کرد و امتیاز قاطع را کسب کرد.
3. گربه در حالی که خوابش برده بود، به آرامی بر روی یک پهلو غلتید و به خواب عمیق فرو رفت.