کلمه "پهلو زدن" در زبان فارسی به معنای نزدیک شدن یا هم‌سویی به یک موضوع یا شخص خاص استفاده می‌شود. این کلمه معمولاً به صورت فعل مرکب به کار می‌رود و به دو بخش تقسیم می‌شود: "پهلو" و "زدن".

قواعد نگارشی و استفاده:

1. نویسه‌نویسی:

   • همواره به صورت جدا نوشته می‌شود: "پهلو زدن".
   • در جملات می‌توان از آن به صورت فعل صحیح استفاده کرد: "او به او پهلو زد."

2. صرف‌فعل:

   • این فعل می‌تواند صرف شود:
     • من پهلو زدم
     • تو پهلو زدی
     • او پهلو زد
     • ما پهلو زدیم
     • شما پهلو زدید
     • آن‌ها پهلو زدند

3. استفاده استعاری:

   • در متون ادبی و غیرادبی، "پهلو زدن" ممکن است به صورت استعاری به معنای نزدیک‌شدن به یک ایده یا رویداد نیز به کار برود.

4. جملات به‌کاربردنی:

   • "وقتی به مسائل خانوادگی می‌رسید، او همیشه پهلو می‌زد."
   • "در بحث‌های علمی، او تمایل دارد که به نظریات جدید پهلو بزند."
5. نکات نگارشی:
   • توجه داشته باشید که برای مشخص کردن زمان و شخص، می‌توانید از قیدهای زمان و ضمایر استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "پهلو زدن" در نوشته‌های خود به درستی استفاده کنید.

1. در حین رانندگی، ناگهان خودرویی از کنار ما پهلو زد و ادامه داد.
2. بچه‌ها در حیاط با هم بازی می‌کنند و گاهی پهلو زده و به طرف هم می‌دوند.
3. او در جمع دوستانش احساس راحتی می‌کند و همیشه هنگام صحبت کردن، به سمت آن‌ها پهلو می‌زند.