کلمه "پروا داشتن" در زبان فارسی به معنای دقت کردن، توجه داشتن یا نگران بودن است. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، می‌توان چند نکته را مورد توجه قرار داد:

1. نحوه استفاده: "پروا داشتن" معمولاً در جملات به گونه‌ای استفاده می‌شود که نشان‌دهنده احساس مسئولیت یا نگرانی باشد. مثلاً:

   • او نسبت به سلامت خود پروا دارد.
   • پروا داشتن از عواقب کارها، نشانهٔ هوشمندی است.

2. فعل: ترکیب "پروا داشتن" یک فعل مرکب است که در زمان‌های مختلف می‌تواند صرف شود. برای مثال:

   • گذشته: پروا داشت
   • حال: پروا دارد
   • آینده: پروا خواهد داشت

3. نوع جملات: این کلمه می‌تواند در جملات خبری، سوالی و منفی به کار برود:

   • خبری: او پروا دارد.
   • سوالی: آیا او پروا دارد؟
   • منفی: او پروا ندارد.

4. ترکیبات: "پروا" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود. مثلاً "پروا از" یا "پروا درباره":

   • او پروا از آینده دارد.
   • او در مورد تصمیماتش پروا دارد.
5. قیدها و صفت‌ها: می‌توان از قیدها و صفت‌های مختلف برای توصیف احساس پروا استفاده کرد:
   • او به شدت پروا دارد.
   • پروا داشتن از مسائل اجتماعی یک وظیفه است.

با رعایت این نکات، می‌توانید در نوشتار و گفتارتان از "پروا داشتن" به‌خوبی استفاده کنید.

1. او همواره پروا داشته است که در کارهایش دقت و احتیاط لازم را رعایت کند.
2. برای ایمنی و سلامت خود، باید پروا داشته باشیم و از رفتارهای پرخطر بپرهیزیم.
3. معلم به دانش‌آموزان توصیه می‌کند که در هنگام مطالعه، پروا داشته باشند و به جزئیات توجه کنند.