عبارت "پس گوش افکندن" ترکیبی است که شامل دو بخش اصلی می‌شود: "پس" و "گوش افکندن". در اینجا قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این عبارت و اجزای آن را بررسی می‌کنیم:

1. معنی و کاربرد:

   • "پس" به معنی بعد یا پشت است و در اینجا به صورت قیدی به معنی "بعد از" یا "از آنجا که" به کار می‌رود.
   • "گوش افکندن" به معنای گوش دادن یا توجه کردن به موضوعی است. از نظر نگارشی، این عبارت به طور مجازی استفاده می‌شود و به معنای دقت کردن به یک موضوع یا صحبت است.

2. نحوه نوشتن:

   • این عبارت به صورت "پس گوش افکندن" نوشته می‌شود و هیچ واژه‌ای میان این دو کلمه وجود ندارد.

3. قواعد نگارشی:

   • اگر این عبارت در جملات استفاده شود، باید توجه داشت که از لحاظ دستوری با سایر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد. برای مثال:
     • "او پس گوش افکند و به حرف‌های من گوش داد."
   • در نوشته‌های رسمی، می‌توان برای تاکید بر اهمیت گوش دادن از علائم نگارشی نظیر ویرگول یا دو نقطه استفاده کرد.
4. زبان‌شناسی:
   • "پس" یک قید است و "گوش افکندن" یک فعل مرکب محسوب می‌شود.
   • در جملات شرطی یا توصیفی، می‌توان به جای "پس" از واژه‌های دیگری نیز استفاده کرد، اما "پس گوش افکندن" معنای خاص و زیبایی دارد که باید در مواقع مناسب از آن بهره برد.

با رعایت این نکات می‌توانید از عبارت "پس گوش افکندن" به درستی و به شکل صحیح استفاده کنید.

1. وقتی استاد در کلاس صحبت کرد، دانش‌آموزان پس گوش افکندن و به دقت به او گوش دادند.
2. او به صدای پرندگان پس گوش افکندن و برای مدتی در آرامش خیال غرق شد.
3. هر بار که مادرش داستانی تعریف می‌کرد، او پس گوش افکندن، با تمام وجود به قصه‌ها توجه می‌کرد.