کلمه «پیش‌افکندن» از دو بخش «پیش» و «افکندن» تشکیل شده است. این واژه به معنای انداختن یا قرار دادن چیزی در جلو یا پیش روی کسی یا چیزی به‌کار می‌رود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار ترکیبی: «پیش» به عنوان یک پیشوند و «افکندن» به عنوان یک فعل، به هم متصل شده و به صورت «پیش‌افکندن» نوشته می‌شود.

2. فعل النازع: این فعل به معنی افکندن یا انداختن چیزی در جلو است و به صورت «پیش‌افکن» به کار می‌رود.

3. صرف فعل: این فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • زمان حال: پیش‌افکنم، پیش‌افکنی، پیش‌افکند.
   • زمان گذشته: پیش‌افکندم، پیش‌افکندی، پیش‌افکند.
   • زمان آینده: پیش‌افکنم، پیش‌افکنی، پیش‌افکند.

4. نقش در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان یک فعل در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • او به باغ گل پیش‌افکند.
   • در مراسم، کتاب‌ها را پیش‌افکندند.
5. قواعد نگارشی: در نوشتار فارسی باید مراقب بود که از استفاده نادرست از نام‌ها و افعال خودداری کنیم و به املای صحیح و قواعد مرتبط با جدا یا چسباندن اجزا دقت کنیم.

اگر سوال خاصی دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!

1. در مسابقه دو، دوچرخه‌سوار با سرعت زیاد به خط پایان پیش افکندند و موفق به کسب مقام اول شد.
2. او با حرکات نمایشی خود، تماشاچیان را تحت‌تأثیر قرار داده و احساساتشان را پیش افکند.
3. در این نمایش هنری، نقاش با رنگ‌های تند احساسات عمیقش را پیش افکند و تحسین همگان را برانگیخت.