کلمه "تب خال" در زبان فارسی به بیماری خاصی اشاره دارد که معمولاً با تب و زخم‌های خالی (عامل ویروسی) مشخص می‌شود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. جدا نویسی: "تب خال" دو واژه‌ی جدا هستند و باید به صورت جدا از هم نوشته شوند.

2. حروف بزرگ: در نگارش رسمی، نیازی به استفاده از حروف بزرگ برای این کلمه نیست مگر اینکه در ابتدای جمله قرار بگیرد.

3. استفاده از علامت‌گذاری: اگر بخواهید در متن توضیح بیشتری درباره‌ی "تب خال" بدهید، می‌توانید از دو نقطه یا ویرگول استفاده کنید تا جمله‌بندی شما روشن‌تر باشد.

4. توجه به سیاق متن: در متن‌های علمی یا پزشکی، ممکن است بخواهید توضیحات بیشتری درباره‌ی علائم یا درمان آن بدهید و در این صورت باید از زبان علمی و دقیق استفاده کنید.

5. رعایت نگارش استاندارد: در موارد علمی و پزشکی، بهتر است از منابع معتبر برای اطلاعات بیشتر استفاده کنید و از اصطلاحات درست و علمی بهره ببرید.

در کل، "تب خال" یک عبارت مشخص و شناخته شده است که باید با رعایت قواعد نگارشی مناسب و با در نظر گرفتن سیاق متن به کار رود.

1. تب خال یکی از بیماری‌های ویروسی است که معمولاً با بروز زخم‌ها و تاول‌های مملو از مایع بر روی لب و اطراف دهان همراه است.
2. به محض اینکه متوجه شدم دچار تب خال شده‌ام، تصمیم گرفتم از کرم‌های مخصوص برای کاهش درد و تسریع در بهبودی استفاده کنم.
3. استرس و خستگی می‌توانند عامل تحریک‌کننده‌ای برای بروز تب خال باشند، بنابراین ضروری است که به سلامتی روانی خود توجه کنیم.