عبارت "از پای درآمدن" یک اصطلاح فارسی است که به معنای خسته و ناتوان شدن یا به زمین افتادن (چه به معنای جسمی و چه به معنای روحی) استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این اصطلاح و رعایت قواعد نگارشی می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. استفاده به صورت درست: این عبارت در مواقعی به کار می‌رود که شخص یا موجودی از شدت خستگی یا فشار روحی دیگر نتواند ایستاده باقی بماند. به عنوان مثال: "پس از ساعت‌ها کار بی‌وقفه، او از پای درآمد."

2. جمله‌سازی صحیح:

   • جملات خبری: "او از پای درآمده و دیگر نمی‌تواند ادامه دهد."
   • جملات سؤالی: "آیا او از پای درآمده است؟"

3. توجه به زمان و شخص: این عبارت را می‌توان با زمان‌های مختلف و اشخاص مختلف به کار برد. به عنوان مثال:

   • "او از پای درآمد." (ساده، گذشته)
   • "او در حال از پای درآمدن است." (حال استمراری)

4. استفاده در متون ادبی: این عبارت معمولاً در متون ادبی و توصیفی به کار می‌رود و می‌تواند بار معنایی عمیقی داشته باشد. به عنوان مثال: "در میانهء طوفان، او از پای درآمد."

5. رعایت نوشتار صحیح: حتماً به نوشتن صحیح این عبارت توجه کنید و توجه داشته باشید که حروف "از" و "پای" و "درآمدن" به درستی با فاصله نوشته شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "از پای درآمدن" به درستی و به شکل مؤثری در نوشتارها و گفتارهای خود استفاده کنید.

1. پس از چند ساعت تلاش بی‌وقفه، او از پای درآمد و تصمیم گرفت استراحت کند.
2. طوفان به حدی شدید بود که درختان از پای درآمدند و خیابان‌ها را مسدود کردند.
3. پس از بازی طولانی و طاقت‌فرسا، بازیکنان یکی‌یکی از پای درآمدند و نیاز به تعویض داشتند.