کلمه "طبل‌خوار" یک واژه ترکیبی است که از دو جزء تشکیل شده است: "طبل" و "خوار". در بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. تسهیم کلمات: در زبان فارسی، در واژه‌های ترکیبی، معمولاً هر جزء کلمه می‌تواند به صورت مجزا معانی خاصی داشته باشد. در اینجا "طبل" به معنای ساز ضربی و "خوار" به معنای کسی که استفاده یا مصرف‌کننده چیزی است، به کار رفته‌است.

2. نوشتار صحیح: از نظر نگارشی، واژه "طبل‌خوار" باید با خط تیره بین دو جزء نوشته شود تا مشخص شود که این واژه ترکیبی است.

3. حالت استفاده: این واژه به صورت اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات مختلف به عنوان فاعل، مفعول یا complemento استفاده شود.

4. آوای زبانی: در تلفظ، "طبل‌خوار" به صورت همزمان به هر دو جزء توجه می‌کند و به نبض حرکات و ضرب این کلمه توجه خاصی دارد.

5. داستان‌سرایی یا تشبیه: این کلمه می‌تواند در زمینه‌های ادبی به عنوان نماد یا تشبیهی خلاقانه برای توصیف شخصیت‌ها یا وضعیت‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

6. قواعد صرف و نحو: استفاده از این واژه باید با قوانین صرف و نحو زبان فارسی هماهنگ باشد. به عنوان مثال، استفاده از این کلمه در جملات باید با ساختار صحیح جملات فارسی منطبق باشد.

در کل، "طبل‌خوار" یک واژه‌ی خاص و ترکیبی است که مفهوم خاصی را به همراه دارد و باید با رعایت نکات نگارشی و دستوری استفاده شود.

1. در جشنواره فرهنگی، گروهی با طبل‌خواران ماهر، شور و هیجان خاصی را به مهمانان هدیه کردند.
2. صدای طبل‌خواران در دل شب، یادآور سنت‌های دیرینه و جشن‌های باستانی بود.
3. استاد طبل‌خوار با هنرنمایی خود، تماشاگران را به دنیای رویاهای آوایی خود برد.