کلمه "عافیت خواه" به معنای خواسته بودن عافیت یا سلامتی است و در فارسی با توجه به قواعد نگارشی و ساختاری می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. تفکیک کلمات: "عافیت" و "خواه" دو بخش مجزا هستند، به همین دلیل آن‌ها باید به طور مجزا مورد تأکید قرار بگیرند.

2. نقطه‌گذاری: در متون رسمی یا ادبی چنانچه این کلمه در وسط جمله بیافتد و نیاز به تأکید داشته باشد، می‌توان از ویرگول برای تفکیک بیشتر آن استفاده کرد، به‌ویژه اگر جمله طولانی یا پیچیده باشد.

3. استفاده در جملات: می‌توان از این ترکیب به عنوان صفت استفاده کرد. مثلاً: "او یک فرد عافیت خواه است." در این جمله "عافیت خواه" به صفت "فرد" اشاره دارد.

4. الفبای فارسی: کلمات باید با حروف فارسی نوشته شوند و از ترکیب حروف مناسب استفاده شود.

5. تضاد معنایی: گاهی در متونی که تأکید بر روی مفهوم سلامتی و عافیت دارد، می‌توان از این کلمه استفاده کرد تا تفاوت میان عافیت و مشکلات زندگی نشان داده شود.

به‌طور کلی، استفاده صحیح و مناسب از کلمه "عافیت خواه" به متن و ساختار آن بستگی دارد، و رعایت نکات نگارشی و معنایی به درک بهتر کمک می‌کند.