کینه خواه

کلمه "کینه‌خواه" یک واژه فارسی است که به معنای فردی که کینه و انتقام‌جویی در دل دارد، به کار می‌رود. در زیر به چند نکته در مورد نوشتن و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن با نیم‌فاصل: در نوشتن کلمات مرکب، مانند "کینه‌خواه"، باید از نیم‌فاصله استفاده کرد. به عبارت دیگر، کلمه به صورت "کینه‌خواه" نوشته می‌شود و نه "کینهخواه".

2. نقش کلمه در جمله: "کینه‌خواه" می‌تواند به عنوان اسم یا صفت در جمله به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او یک کینه‌خواه است."
   • "این رفتار کینه‌خواهانه است."

3. معادل‌سازی: در برخی متون می‌توان از واژه‌های معادل مانند "انتقام‌جو" یا "کینه‌ور" نیز برای توصیف معنای مشابه استفاده کرد، اما "کینه‌خواه" رایج‌تر است.

4. جنسیت کلمه: این کلمه به صورت عمومی و بدون اشاره به جنسیت خاصی به کار می‌رود و می‌تواند به هر فردی اطلاق شود.

5. استفاده در متون ادبی: معمولاً در متون ادبی و شعر، این کلمه به عنوان صفتی منفی و انتقادی به کار می‌رود. به عنوان مثال:
   • "دل کینه‌خواهش را آرام کن تا به صلح برسی."

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "کینه‌خواه" را به درستی و به صورت مناسب در نگارش‌های خود به کار برید.

1. کینه‌خواهی تنها به روابط انسانی آسیب می‌زند و انسان را از خوشبختی دور می‌کند.
2. او به خاطر کینه‌خواهی‌اش، هرگز نتوانست دوستانی واقعی پیدا کند.
3. در داستان‌ها، غالباً شخصیت‌های کینه‌خواه به عواقب تصمیمات بد خود پی نمی‌برند.