کلمه "مهمان‌نواز" به معنای کسی است که از مهمانان خود به خوبی پذیرایی می‌کند و برای آن‌ها احترام قائل است. در استفاده از این کلمه، رعایت چند نکته نگارشی و قواعد فارسی حائز اهمیت است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "مهمان‌نواز" با یک خط تیره (ـ) بین دو بخش "مهمان" و "نواز" نوشته می‌شود. این خط تیره نشان می‌دهد که این دو بخش به هم مرتبط هستند و معنای جدیدی را ایجاد می‌کنند.

2. تلفظ: برای تلفظ صحیح این کلمه، باید به تجزیه آن دقت کنید. "مهمان" به معنای بازدیدکننده و "نواز" به معنای پذیرایی‌کننده است.

3. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار برود. به عنوان مثال:

   • او یک مهمان‌نواز عالی است. (صفت)
   • مهمان‌نوازان باید به مهمانان خود احترام بگذارند. (اسم)

4. قواعد جمع و مفرد: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "مهمان‌نوازان" استفاده کرد که شکل جمع این کلمه است.

5. مفهوم مثبت: "مهمان‌نواز" همیشه بار معنایی مثبت دارد و معمولاً برای توصیف کسانی به کار می‌رود که به مهمان‌ها توجه و احترام ویژه‌ای دارند.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبا از کلمه "مهمان‌نواز" در نگارش و مکالمات فارسی استفاده کرد.