تن دادن

کلمه "تن دادن" در زبان فارسی به معنای تسلیم شدن یا پذیرش شرایطی استفاده می‌شود. این کلمه از دو بخش "تن" و "دادن" تشکیل شده است. در مورد قواعد و نگارش این کلمه می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. جدا نوشتن: "تن دادن" به صورت جدا نوشته می‌شود و به هیچ عنوان نباید به صورت یک کلمه "تندادن" نوشته شود.

2. معنی و سیاق: این ترکیب معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که فرد یا گروهی به شرایط خاصی تن درمی‌دهد یا تسلیم می‌شود. مثلاً : "او به خواسته آنان تن داد."

3. فعل و زمان: "تن دادن" یک فعل است و می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود. نمونه‌های مختلف صرف این فعل:

   • گذشته: "او به خواسته‌ها تن داد."
   • حال: "او به خواسته‌ها تن می‌دهد."
   • آینده: "او به خواسته‌ها تن خواهد داد."
4. نکات ادبی: استفاده از "تن دادن" می‌تواند بار معنایی عمیق یا منفی داشته باشد، بنابراین استفاده از آن بستگی به بافت و زمینه گفتار دارد.

با رعایت این قواعد و نکات، می‌توانید از "تن دادن" به درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.