کلمه "خویشتن ستا" در واقع ترکیبی است از دو کلمه "خویشتن" و "ستا". در زبان فارسی، این تعبیر و ترکیب به معنای "خودمحوری" یا "عشق به خود" است. برای استفاده صحیح از این عبارت، توجه به چند نکته زبانی و نگارشی ضروری است:

1. جدا نویسی: "خویشتن" و "ستا" باید به‌صورت جدا از هم نوشته شوند: "خویشتن ستا".

2. تکیه بر واژه‌ها: "خویشتن" به معنای "خود" و "ستا" به معنای "ستاییدن" است. بنابراین، این ترکیب می‌تواند به‌معنای "خود را ستودن" باشد.

3. استفاده در جملات: این عبارت معمولاً در جملات توصیفی، نقد اجتماعی، یا فرهنگی به کار می‌رود. مثلاً: "رفتار او نشان‌دهنده خویشتن ستایی است."

4. استفاده از علائم نگارشی: اگر در مکتوباتی شکل قوی‌تری از این عبارت مدنظر است، می‌توان از علائم نگارشی مانند ویرگول یا نقطه برای جداسازی اجزای جمله استفاده کرد.

5. زبان ادبی و محاوره‌ای: این عبارت بیشتر در متون ادبی و فلسفی کاربرد دارد و ممکن است در سبک‌های مختلف نوشتاری به‌کار گرفته شود.

همچنین، در صورت نیاز به توضیحات اضافی یا مثال‌های بیشتر در زمینه کاربرد این عبارت، می‌توان به سایر جنبه‌های زبانی و فرهنگی آن پرداخت.