کلمه "لَا تَسْقِي" از زبان عربی است و به معنی "نباید آب بدهی" یا "آب نده" است. این کلمه به لحاظ نگارشی و قاعده‌ای در زبان فارسی به شکل زیر تحلیل می‌شود:

1. نفی: کلمه "لَا" در ابتدای جمله، نفی کننده عمل است. در زبان فارسی نیز برای نفی معمولاً از "نکن" یا "نباید" استفاده می‌شود.

2. فعل: "تَسْقِي" فعل مضارع برای "سقی" به معنای آب دادن است که در اینجا به صورت دوم شخص (تو) آورده شده است.

3. نحو: در نوشتار فارسی، جملات باید به گونه‌ای تنظیم شوند که خواننده به راحتی معنی آن‌ها را درک کند. بنابراین، برای نگارش صحیح و مناسب این جمله در زبان فارسی، می‌توانیم بگوییم:

   • "نباید آب بدهی."
   • "آب نده."
4. عربی و فارسی: توجه داشته باشید که استفاده از کلمات عربی در متون فارسی باید به گونه‌ای باشد که فهم آن برای خواننده ساده باشد. بنابراین ممکن است در متن فارسی به معانی مشابه استفاده شود.

در نتیجه، استفاده صحیح و نگارش مناسب این جمله در فارسی به تلاش برای رساندن مفهوم و فهم صحیح بستگی دارد.