کلمه «لَمْ يَتَسَنَّهْ» از نظر نگارشی و قواعد زبان فارسی به صورت زیر تجزیه و تحلیل می‌شود:

1. ساختار کلمه:

   • «لَمْ» یک حرف نفی است که به معنی "نکرده است" می‌باشد.
   • «يَتَسَنَّهْ» از فعل «تسنه» مشتق شده است. در عربی، این فعل به معنای امام رفتن یا چمن زدن به کار می‌رود.

2. زمان فعل:

   • این کلمه در زمان ماضی (گذشته) به کار رفته و به معنی "نکرده است" اشاره دارد.

3. نکات نگارشی:

   • در نگارش عربی، حروف و حرکات (تنوین، حركات) اهمیت بالایی دارند و باید به دقت رعایت شوند.
   • در زبان فارسی، این نوع افعال معمولاً به شکل «نمی‌کرد» یا «نمی‌شود» ترجمه می‌شوند.
4. استفاده در جملات:
   • «لَمْ يَتَسَنَّهْ» معمولاً در جملات رسمی یا متون ادبی به کار می‌رود و به یکی از حالاتی اشاره دارد که فعلی در گذشته انجام نشده است.

در کل، رنگ و نوع نوشته و قواعد نگارشی بسته به بافت و نوع متن ممکن است تفاوت کند. برای مثال، اگر بخواهید این کلمه را در یک متن رسمی استفاده کنید، باید به دقت به محل استفاده و بافت آن توجه کنید.