کلمه "لَا تَنسَ" عبارتی عربی است که به معنای "فراموش نکن" است. این عبارت در زبان فارسی و متون فارسی‌زبان معمولاً به کار می‌رود، به ویژه در متون دینی و ادبی.

در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه:

1. فاصله‌گذاری: در نگارش، بایستی بین "لَا" و "تَنسَ" فاصله وجود نداشته باشد، زیرا این دو واژه بخشی از یک عبارت واحد هستند.

2. کاربرد: این عبارت به‌طور خاص در متون دینی (مانند قرآن کریم) برای یادآوری و تأکید بر اهمیت عدم فراموشی یک نکته یا دستور به کار می‌رود.

3. دستیابی به معنا: به‌دلیل معنای خاص این کلمه، در متون فارسی می‌توان آن را به‌عنوان ابزار بیان و تأکید بر ضرورت یادآوری مطالب مهم استفاده کرد.

4. نقش دستوری: "لَا" یک حرف نقیضه (منفی) است که فعل "تَنسَ" را منفی می‌کند.

استفاده درست و به‌جا از این عبارت می‌تواند تأثیر عمیقی در انتقال پیام و مفهوم داشته باشد.