کلمه "عیب‌پوش" در زبان فارسی یک واژه ترکیبی است که به معنای پوشاندن یا پنهان کردن عیوب یا نواقص به کار می‌رود. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. فاصله بین اجزای کلمه: کلمات ترکیبی فارسی معمولاً به هم متصل نوشته می‌شوند، بنابراین "عیب‌پوش" یک کلمه واحد به شمار می‌آید.

2. تنوین: اگر این کلمه در جملات مختلف به کار رود و بخواهید آن را تنوین کنید، باید دقت کرد که به طور معمول کلمات مرکب تنوین نمی‌شوند. به عنوان مثال: "من یک عیب‌پوش مناسب برای این کار می‌خواهم" (که در اینجا "عیب‌پوش" تنوین نمی‌شود).

3. نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم نقش بگیرد و به‌طور معمول در جملات به نوعی پیوسته به اسم‌های دیگر می‌چسبد. به عنوان مثال: "عیب‌پوش من را متقاعد کرد که عیوب را پنهان کنم."

4. قید و صفت: گاهی اوقات ممکن است "عیب‌پوش" به عنوان صفت به کار رود، مثلا: "این تکنیک عیب‌پوش مؤثری است."

5. نوشتار صحیح: در نوشته‌های رسمی و غیررسمی، املای صحیح و استفاده درست از این کلمه اهمیت بالایی دارد تا به درک صحیح مفهوم کمک نماید.

این نکات می‌توانند در نوشتن و استفاده از کلمه "عیب‌پوش" در جملات به شما کمک کنند.