کلمه "سابقه" در زبان فارسی به معنای گذشته یا پیشینه و همچنین به معنای تاریخچه یا تجربه در یک زمینه خاص به کار می‌رود. برای استفاده صحیح و نگارش درست این کلمه، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. املا: کلمه "سابقه" به این صورت و با این املا نوشته می‌شود و باید از نوشتن آن به شکل‌های نادرست پرهیز شود.

2. نحوه کاربرد:

   • می‌توانید از "سابقه" در جملات به عنوان اسم استفاده کنید:
     • "سابقه این پروژه به چند سال قبل برمی‌گردد."
   • در مواردی که به سابقه کاری اشاره دارید، معمولاً از آن در معانی مختلف مانند "سابقه کار" یا "سابقه تحصیلی" استفاده می‌شود:
     • "او دارای سابقه کار در شرکت‌های بزرگ است."

3. ترکیب‌ها: می‌توان "سابقه" را با کلمات دیگر ترکیب کرد:

   • سابقه‌دار
   • سوابق
   • سابقه‌دار بودن

4. نکات نحوی:

   • "سابقه" معمولاً به تنهایی و بدون علامت جمع یا تغییر شکل به کار می‌رود، اما در موارد خاص می‌توان از "سوابق" به عنوان جمع استفاده کرد.
5. حروف اضافه: غالباً با حروف اضافه "در" و "به" می‌آید:
   • "سابقه او در این زمینه قابل توجه است."
   • "او در زمینه پزشکی سابقه خوبی دارد."

توجه به این نکات می‌تواند به شما در استفاده صحیح از کلمه "سابقه" کمک کند.

1. او دارای سابقه‌ی طولانی در زمینه‌ی تحقیقات زیست‌محیطی است.
2. این شرکت به دلیل سابقه‌ی مثبت خود در ارائه خدمات با کیفیت، شهرت خوبی در بازار دارد.
3. سابقه‌ی ورزشی این بازیکن نشان می‌دهد که او یکی از بهترین‌های تیم ملی است.