واژه "سابقه‌دار" به معنی داشتن سابقه یا پیشینه در یک زمینه خاص است. در نوشتار فارسی و به‌ویژه نگارش رسمی، برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. نوشتن با حرف کراس: "سابقه‌دار" باید با حرف کرش و بدون فاصله بین بخش‌های آن نوشته شود.

2. استفاده صحیح در جمله: این کلمه معمولاً برای توصیف افراد، نهادها یا اشیایی که در زمینه خاصی تجربه یا سابقه دارند، به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او یک بازیکن سابقه‌دار در تیم ملی فوتبال است."

3. فعل و اسم مناسب: در جمله‌های حاوی "سابقه‌دار"، معمولاً از افعال و صفات مناسب استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "این برنامه سابقه‌دار در ارائه خدمات آموزش الکترونیک شناخته شده است."

4. پرهیز از تکرار: اگر در متن، چندین بار نیاز به استفاده از این کلمه است، بهتر است از کلمات هم‌معنی یا عبارات معادل برای تنوع در نگارش استفاده شود.

5. توجه به فضای رسمی و غیررسمی: این کلمه بیشتر در فضای رسمی و نوشتاری استفاده می‌شود، بنابراین در مکالمات غیررسمی ممکن است از عبارات ساده‌تری استفاده شود.

استفاده صحیح از این کلمه و توجه به نکات نگارشی می‌تواند به وضوح و همچنین به انضباط متن کمک کند.

1. او به عنوان یک وکیل سابقه‌دار در پرونده‌های حقوقی همیشه موفق بوده است.
2. در کارنامهٔ ورزشی‌اش، تجارب یک قهرمان سابقه‌دار و مدال‌های متعدد به چشم می‌خورد.
3. شرکت ما با سابقه‌دار بودن در زمینهٔ تکنولوژی، به مشتریان خود خدمات باکیفیتی ارائه می‌دهد.