غیر قابل باور

عبارت "غیر قابل باور" یک ترکیب وصفی در زبان فارسی است که به معنای چیزی است که باور کردن آن دشوار یا ناممکن است. در اینجا نکات و قواعدی که باید در استفاده از این عبارت رعایت کنید، آورده شده است:

1. نحو و ساختار:

   • "غیر" به معنای "نا" یا "بدون" است و به عنوان پیشوند استفاده می‌شود.
   • "قابل" به معنای "قابلیت داشتن" است و در اینجا به معنای "قابل پذیرش" یا "قابل اعتبار" است.
   • "باور" اسم است که به معنای اعتقاد و پذیرش یک واقعیت یا رویداد است.

2. نوشتار:

   • این عبارت باید به صورت جدا نوشته شود و به صورت "غیر قابل باور" نوشته می‌شود. نوشتن آن به صورت "غیرقابل باور" نادرست است.

3. استفاده در جملات:

   • می‌توانید از این عبارت در جملات توصیفی استفاده کنید. مثلاً: "این داستان غیر قابل باور به نظر می‌رسد."
4. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی و ادبی، توجه به جملات کامل و معنادار حائز اهمیت است. استفاده از "غیر قابل باور" در متن‌هایی که به بررسی خرافات، شایعات یا مسائل غیرواقعی پرداخته می‌شود، معمول است.
   • همچنین، در موقعیت‌های غیررسمی و محاوره‌ای نیز می‌توانید از این عبارت استفاده کنید، اما باید توجه داشته باشید که لحن گفتار باید با سطح رسمی یا غیررسمی آن موقعیت سازگار باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از عبارت "غیر قابل باور" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.