فاصله گرفتن

کلمه "فاصله گرفتن" ترکیبی از یک اسم (فاصله) و یک فعل (گرفتن) است و به معنای دور شدن یا فاصله‌دار شدن از چیزی یا کسی به کار می‌رود. در نگارش این ترکیب، رعایت چند نکته مهم است:

1. نحوه نوشتن: این ترکیب معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شود: "فاصله گرفتن". در برخی موارد، ممکن است به صورت "فاصله‌گرفتن" نیز نوشته شود، اما جداسازی آن رایج‌تر است.

2. فعل اصلی: در جملات، بسته به ساختار جمله، فعل "گرفتن" می‌تواند به صورت‌های مختلفی صرف شود. مثلاً: "او فاصله می‌گیرد" یا "من فاصله گرفتم".

3. استفاده صحیح: این کلمه در متون رسمی و غیررسمی قابل استفاده است، اما باید به زمینه و موضوع مناسب آن توجه کرد. مثلاً می‌توان در جملاتی مانند "او تصمیم به فاصله گرفتن از دوستانش گرفت" یا "فاصله گرفتن از مشکلات می‌تواند مفید باشد" به کار برد.

4. هم‌نشینی با دیگر واژه‌ها: این ترکیب می‌تواند با صفات یا قیدهای دیگری نیز ترکیب شود، مانند: "فاصله گرفتن تدریجی" یا "فاصله گرفتن ناگاه".

5. توجه به قرینه‌سازی: در هنگام استفاده از این ترکیب، می‌توان جملات را به گونه‌ای ساخت که مفهوم فاصله گرفتن به وضوح بیان شود. بطور مثال: "با افزایش مشغله‌های زندگی، او احساس کرد که باید از برخی روابط فاصله گیرد."

این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا از "فاصله گرفتن" به شیوه‌ای درست و دقیق استفاده کنید.

1. به دلیل مشغله‌های زندگی، اخیراً از دوستان قدیمی‌ام فاصله گرفته‌ام و احساس تنهایی می‌کنم.
2. او تصمیم گرفت تا از مسائلی که باعث استرسش می‌شوند، فاصله بگیرد و به آرامش ذهنی دست یابد.
3. در این سال‌ها، به تدریج از عادت‌های ناسالم فاصله گرفته‌ام و سبک زندگی سالم‌تری را پیش گرفته‌ام.