در زبان فارسی، "تاریخ صدور" به معنای تاریخ انتشار یا تاریخ صدور یک سند یا مدرک است. برای نگارش صحیح این عبارت و استفاده درست از آن، چند نکته وجود دارد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "تاریخ" و "صدور" به صورت جداگانه و با فاصله نوشته می‌شوند و بین آن‌ها هیچ علامتی وجود ندارد.

2. حروف بزرگ و کوچک: در نوشتار رسمی، معمولاً از حروف کوچک استفاده می‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.

3. استفاده در جملات: این عبارت معمولا به شکل زیر در جملات استفاده می‌شود:

   • "تاریخ صدور این گواهی‌نامه 1402/01/01 است."
   • "لطفاً تاریخ صدور این مدرک را بررسی کنید."

4. رسم الخط: توجه داشته باشید که تاریخ‌ها معمولاً به فرم عددی نوشته می‌شوند (مانند 1402/01/01) و در اسناد رسمی ممکن است نیاز به نوشتن به صورت حروفی نیز باشد.

5. تنظیمات متنی: در متن‌های رسمی، معمولاً تاریخ صدور در پاورقی یا در بخش مشخصی از متن درج می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید عبارت "تاریخ صدور" را به درستی و به طور مؤثری در نوشته‌های خود استفاده کنید.