عبارت "به قول معروف" در فارسی به عنوان یک اصطلاح یا عبارت کنایه‌ای استفاده می‌شود که به منظور ارجاع به یک گفته یا حکایت مشهور به کار می‌رود. در اینجا چند نکته در مورد قواعد نگارشی و کاربرد این عبارت آورده شده است:

1. استفاده از ویرگول: اگر این عبارت در وسط جمله قرار گیرد، معمولاً بهتر است بعد از آن ویرگول بگذارید تا جمله از نظر ساختاری واضح‌تر شود. مثلاً:

   • "به قول معروف، نباید هیچ چیز را بدون دلیل قبول کرد."

2. نحوه نوشتار: "به قول معروف" یک عبارت ثابت است و نیازی به تغییر در آن نیست. به عنوان مثال، نمی‌توان نوشت "به قول معروف‌ها".

3. وجهه ادبی: استفاده از این عبارت در متون ادبی یا رسمی نیز مجاز است، اما باید توجه داشت که به درستی و در جای مناسب از آن استفاده شود تا از بار معنایی مناسب برخوردار باشد.

4. معنی و کارکرد: این عبارت معمولاً برای تاکید بر پذیرفته‌شدگی یک نظر یا تجربه عمومی به کار می‌رود و نشان‌دهنده این است که نظر بیان شده، دارای پایه و اصول اجتماعی است.

5. جایگاه در جمله: این عبارت معمولاً در ابتدای جمله یا جمله‌ای فرعی قرار می‌گیرد، اما می‌تواند در جاهای دیگر نیز به کار رود.

برای مثال:

• "به قول معروف، هر گلی بویی دارد."
• "او به من گفت که به قول معروف، کار نشد ندارد."

با رعایت این نکات، می‌توان به بهترین شکل از این عبارت در نوشتار فارسی استفاده کرد.